COVID-19 Nakazy i zakazy sprzeczne z Konstytucją !

Wyrokiem z dnia 27 października 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie o sygn. akt II SA/Op 219/20 uchylił decyzję Opolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego  z dnia 23 czerwca 2020 r. oraz poprzedzającą  ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Prudniku z dnia 28 kwietnia 2020 r. o wymierzeniu kary pieniężnej w kwocie 10 000 zł za niezastosowanie się w dniu 22 kwietnia 2020 r. do obowiązku czasowego ograniczenia prowadzenia przez przedsiębiorców działalności związanej z fryzjerstwem, wprowadzonego w związku z wystąpieniem epidemii COVID 19.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu rozpoznając skargę fryzjera, który w czasie marcowego lockdown-u prowadził działalność gospodarczą i został  za to ukarany mandatem karnym w wysokości 500,00 zł zł i karą pieniężną w kwocie 10.000,00 zł, stanął po stronie przedsiębiorcy i uznał, że wprowadzone w formie rozporządzeń obostrzenia są sprzeczne z Konstytucją.

W pisemnym uzasadnieniu orzeczenia czytamy; 

“Zgodnie z art. 233 ust. 3 Konstytucji RP, ustawa określająca zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w stanie klęski żywiołowej może ograniczać wolności i prawa określone w art. 22 (wolność działalności gospodarczej), art. 41 ust. 1, 3 i 5 (wolność osobista), art. 50 (nienaruszalność mieszkania), art. 52 ust. 1 (wolność poruszania się i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), art. 59 ust. 3 (prawo do strajku), art. 64 (prawo własności), art. 65 ust. 1 (wolność pracy), art. 66 ust. 1 (prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy) oraz art. 66 ust. 2 (prawo do wypoczynku).

(…)

Rada Ministrów zrezygnowała z formalnego i przewidzianego w art. 232 Konstytucji RP wprowadzenia stanu klęski żywiołowej. Uznała, że przyznane jej zwykłe środki konstytucyjne w rozumieniu art. 228 ust. 1 Konstytucji są wystarczające, aby opanować istniejący stan epidemii. Dlatego do uregulowań prawnych dotyczących ograniczeń praw i wolności człowieka i obywatela mają zastosowanie wszystkie konstytucyjne i legislacyjne zasady, obowiązujące poza regulacjami właściwymi dla stanów nadzwyczajnych z Rozdziału XI Konstytucji RP. W związku z tym w celu wprowadzenia ograniczeń wolności i praw człowieka nie można powoływać się na nadzwyczajne okoliczności, uzasadniające szczególne rozwiązania prawne oraz okolicznościami tymi nie można usprawiedliwiać daleko idących ograniczeń swobód obywatelskich wprowadzanych w formie rozporządzeń”

Przywołane orzeczenie co prawda dotyczyło zakazu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie lockdown-u, niemniej jednak odnosi się także do innych obostrzeń wprowadzanych w związku z panującą pandemią w formie rozporządzeń.

Na kwestię formy wprowadzanych obostrzeń zwracał także uwagę w swoich rekomendacjach Adam Bodnar – Rzecznik Praw Obywatelskich podkreślając, że pomimo powagi sytuacji epidemicznej i konieczności podejmowania często drastycznych w odbiorze społecznym kroków, nie można zaakceptować formy i treści wprowadzanych ograniczeń.

4 czerwca 2020 r. RPO przedstawił premierowi kompleksową, wielostronicową ocenę sposobu tworzenia prawa w dobie epidemii, ale żadna z jego rekomendacji nie została w pełni zrealizowana.